نوشته های من

نوشته های من غمگین اند . تجربه های فراموش نشدنی ...

نوشته های من 

نوشته های من غمگین اند . نوشته هایی از رنج مردمی فقیر در 

غربت صبح ، در غروب آفتاب ، در تنهایی شب . نوشته هایی 

خونین که قبلا تجربه شده اند . تجربه هایی تلخ ، تجربه هایی 

فراموش نشدنی . درد من خالی از سختی نیست . با قلبی 

شکسته ، قلبی محزون ، چشم هایی گریان ، لبی خشکیده ، 

هوایی گرم و سوزان ، ساحلی داغ ، اما دریایی سرد . 

درختانی تشنه گویی در تکاپوی باران اند .اما دل 

شکسته ی من چیزدیگری میخواهد . چیز ی که هیچ 

کس آن را تجربه نکرده است . کسی مرا درک 

نمی کند . حتی صدایم را نمی شنود . حرف های مرا 

نمی شنود . مانند تیک تاک های ساعتی کهنه و 

قدیمی . این به خاطر آن است که من تنها هستم 

و کسی را ندارم . تنهایی برای همه تلخ است . 

اما سرنوشت این گونه رقم زده است . پس درست 

است درد من تنهایی است .